Γλυπτές καρικατούρες

 Κι έτσι εξελίσσεται το πάθος μου για τις γλυπτές καρικατούρες σε ξύλο φλαμουριάς

Εδώ που τα λέμε το λοκνταουν στυλ που ακολουθώ μετά το καλοκαίρι μου 'χει βγει σε καλό 😊

Γεωργία μου, την κρητική σου  περιμένω αλλά να λάβεις υπ'όψιν ότι εγώ είμαι αυτοδίδακτη κι ακόμα στην αρχή 😉

Γρατζουνίζοντας την τιλιά..... με νέα ενημέρωση 😉

 Και ο πρώτος Santa έκανε την εμφάνισή του!

Αν κι έχω πολύ δρόμο ακόμα, τούτος ο Santa δεν μου φαίνεται και πολύ κακός 😉

Στην αρχή του επόμενου έργου μαχαίρωσα το αριστερό μου χέρι σε πολύ τρυφερό σημείο κι ετσι το γρατζούνισμα πήρε μικρή αναβολή για λίγες μέρες.

Επειδή όμως αποκλείεται να κάτσω άπρακτη έστω λίγες μέρες, έκανα μια νοσταλγική στροφή σε παλιό μου χόμπυ: ντεκουπάζ!

Μου χε ζητήσει από καιρό ο αγαπημένος μου να του φτιαξω κάτι πάνω σε αυτό το παλιό τηγάνι. Ευκαιρία ήταν λοιπόν. 

Αν και δεν είναι ολοκληρωμένο, θέλει κάποιο συμπλήρωμα με ακρυλικά εκεί που δεν εφτανε να καλύψει η χαρτοπετσέτα, ιδού 👇

Εντελώς τυχαία βρήκα μιά χαρτοπετσέτα που μοιάζει πολύ στο χωριό μας πριν χρόνια. 

Ενημερωση: Και τώρα ολοκληρωμένο, όπου δεν έφτανε η χαρτοπετσέτα ολοκλήρωσα με ακρυλικά 😉

Αυτά είναι λοιπόν τα "καλλιτεχνικά" μου νέα ❣️

Πρόχειρο διαγώνισμα 😉 στην Κρητική διάλεκτο

18/32

..... δεν είν' κακό σκορ, αν και για 4 χρόνια ούτε και γιά καλό δεν το λες! 

Λοιπόν τα τικαρισμένα με ✔️ τα..... κατέω μια χαρά 😉😂

Μετράμε...... 

✔️Μαλάκα: Ξεκινάμε από τα ωραία. Μαλάκα. Τυρί. Πάρε ένα μαλάκα! Το λες και γεμίζει το στόμα σου. Και χωρίς ενδοιασμούς. Μαλάκα!

(Πάντως 4 χρόνια στη Νήσο δεν το άκουσα ειδικά στα μαγαζιά τροφίμων το αποφεύγουν) 

Ντουκιάνι: Το καφενείο, το μαγαζί.

✔️Οντάς: Το πατάρι που είχαν τα παλιά σπίτια στην Κρήτη. Συνήθως χρησιμοποιείται για δωμάτιο και είναι ακάλυπτο. Δηλαδή φαίνεσαι! Δηλαδή, αν φιλοξενηθείς ποτέ σε οντά, φόρα το καλό σου σώβρακο.

✔️Οφτό: Το οφτό είναι το αντικριστό. Τίποτε άλλο! Τα τελευταία χρόνια το οφτό γενικεύτηκε στο ψητό του φούρνου. Αν θες οφτό, θες αντικριστό. Αν θες ψητό του φούρνου, να φας οφτό. Καλύτερο είναι!

Παπούρι: ΠΟΥ. Να προσέχουμε. Το ίσωμα στην κορφή λόφου ή βουνού.

Ντέμπλα: Η βέργα που χρησιμοποιείται για το ράβδισμα της ελιάς. Δεν μας απασχολεί, τα έχουμε γράψει σε προηγούμενο κείμενο.

Βεντέμα: Η καλή παραγωγή σε αγροτική καλλιέργεια. Είθισται να χρησιμοποιείται για το ράβδισμα των ελιών. Μακριά από εμάς.

Καπρικό: Χοιρινό στο φούρνο με την πέτσα. Πωλείται της Αγίας Μαρίνας στο πανηγύρι της Βόνης. Να πάτε. Λουκούμι!

Εργάω: Κρυώνω.

✔️Καψώνομαι: Ζεσταίνομαι.

Ανερούβαλος: Ο άχαρος, ο αδέξιος.

Παράωρος: Ο τρελός, ο προβληματικός.

✔️Απόπατος: Εσείς τι λέτε να είναι; Από-πατος. Δεν πάει το μυαλό σας κάπου; Ναι, η τουαλέτα. Ο καμπινές, ρε φίλε!

(Ε δε το λες κι άγνωστη λέξη τούτο δω 😉) 

Μανουάλι: Ο πονηρός.

(κάτι με την εκκλησία ήξερα πως είχε να κάνει αυτό 🤔) 

✔️Βαρεμένη: Έγκυος (μη με ρωτάς γιατί).

(σιγά ρε φίλε, πανεύκολη η ερμηνεία: μιά γυναίκα πού είναι έγκυος, βαραίνει!) 

✔️Μανίζω: Θυμώνω/τσαντίζομαι.

(Μάνιτα=θυμός) 

Γίβεντο: Το ρεζιλίκι.

✔️Ακούω: Εδώ για τους Κρητικούς έχει διπλή έννοια. Πέραν της γνωστής, το ακούω έχει να κάνει και με την όσφρηση! “Ακους τη μυρωδιά του ψητού;”. Φανταστείτε την έκφραση του προσώπου μου όταν ειπώθηκε μπροστά μου κάτι τέτοιο. Ή “άκουσες τον σεισμό;”.

✔️Ψήνω: Μαγειρεύω. Θα αναρωτηθείτε γιατί το έβαλα. Γιατί στην Κρήτη ψήνουν τις φακές! Δηλαδή τις μαγειρεύουν, αλλά το λένε ψήνουν. Δηλαδή εγώ τώρα, ας πούμε, που δεν τρώω τις φακές, άκουσα το ‘ψήνω’ και αναθάρρησα. Όταν ήρθε το πιάτό μπροστά μου έκλαψα…

✔️Μουντάρω: Επιτίθεμαι. Θα σου μουντάρω, δηλαδή.

(Μιά χαρά μουντάρουμε κι οι Αθηναίοι 😋😉) 

Ξα σου: Δικαίωμα σου, έννοια σου, δικός σου λογαριασμός, κάνε ό,τι θες, δεν με ενδιαφέρει. Έχω πονοκέφαλο, δεν είμαι στα καλά μου, μου ήρθε περίοδος. Ξα σου! (Σε αυτή την περίπτωση απομακρύνσου μη σου μουντάρει)

✔️Kατέω: Ξέρω.

(Κατέο το, 😉) 

Πούλος: Η μούντζα. Πάρε ένα πούλο!

(καλά τώρα, αυτό το λέμε και στην Αθήνα, αλλά κάπως.... αλλιώς το εννοούμε 😋) 

Γρόθος: Ο μ@λάκας. Ακολουθεί του πούλου. Πάρε ένα πούλο, ρε γρόθε. Να το έχετε στα υπόψιν αν οδηγήσετε στην Κρήτη.

✔️Εδά: Τώρα.

✔️Κοπέλι: Το αγόρι, το μικρό παιδί.

✔️Κουζουλάδα: Η τρέλα. Κουζουλός, ο τρελός.

Ψακώνω: Φαρμακώνω.

✔️Σύντεκνος: Το σωστό είναι ο κουμπάρος, αυτός που έχει βαφτίσει παιδί.

✔️Ξενομπάτης: Ο ξένος, ο περαστικός.

✔️Ολιά: Λίγο. Παράδειγμα: Βάλε μια ολιά ρακί (ποτέ, όμως, ρε φίλε να σου βάλουν λίγη!)

(Αυτό κι αν το ξέρω, αφού έτσι λέμε την μικρή μας, που 'ναι όντως μιαολιά. Θα σας πω άλλη φορά τα καμώματα της) 

✔️Πράμα: τίποτα. π.χ. 

Δεν κατέω πράμα. 

Ερ. - Τι κάνεις;    Απ. - Πράαααμα! 

Βασισμένο στην Πηγή: oneman.gr 

Γρατζουνίζοντας την τηλιά

 ΤΗΛΙΑ, το δέντρο που μας δίνει με τα λουλουδάκια του το υπέροχο ρόφημα τήλιο. Αλλά και τον κορμό του για υπέροχα "γρατζουνίσματα".

Πριν αρκετά χρόνια (όταν ζουσα στην Ουγγαρία) ανακάλυψα την ξυλογλυπτική.  Οι Έλληνες που ασχολούνται με αυτήν επικεντρώνονται σε κλασσικού τύπου ξυλόγλυπτα αλλά εμένα με κέρδισαν οι καρικατούρες των Αμερικανών.

Ετσι προσπάθησα να βρω αρχικά ένα μαλακό ξύλο. Όπως έμαθα το πιο ενδεδειγμένο ήταν ο χοντρός φλοιός απο γέρικη λεύκα, αλλά που να βρεις κάτι τετοιο στην Ουγγαρία. Ούτε καν στην Ελλάδα. Δες πάχος 👇👇👇

Έτσι αρχικά "βολεύτηκα" με ό,τι βρήκα από φλοιό ψάχνοντας ανάμεσα στα ξύλα που προμηθευόμασταν για το τζάκι! 

Άρχισα λοιπόν το "γρατζούνισμα" του φλοιού (γιατί ξυλογλυπτική δεν το 'λεγες το αποτέλεσμα) 

Αφού δεν βρήκα μεγάλη ανταπόκριση απο την φύση σε φλοιούς, άφησα αυτό το ενδιαφέρον μου να πέσει σε...... νάρκη! 

Το σαράκι βέβαια μ έτρωγε..... Έτσι πριν λίγο καιρό άρχισα και πάλι το ψάξιμο για να δω ποιό άλλο μαλακό ξύλο μπορεί να χρησιμοποιήσει κανείς. 

Η απάντηση ήλθε γρήγορα : φλαμουριά (ή αλλιώς τηλιά).  Βρήκα εναν πολύ φιλικο προμηθευτή ξύλου κι επεσα με τα μούτρα στις κατασκευές.  Το youtube γεμάτο με πολύ αναλυτικα βίντεο και πολλοί ευγενικοί crafters διατεθειμένοι να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις τους. 

Έτσι έφτιαξα ένα πολύπλοκο αστέρι που χάρισα στον αγαπημένο μου για τα κλειδιά του

"Χάραξα" την πρώτη μου κακομούτσουνη καρικατούρα (που μου θυμίζει και κάποιον αντιπαθητικό γεράκο που γνώριζα.... 😂) 

Συνέχισα με μιά ξερή νεροκολοκύθα που 'χα πιάσει να χαράζω εδω και 2-3 χρόνια 

(σε αυτήν, κάποτε.... θα βάλω και φως, εσωτερικά! Οταν έλθει η ώρα της!) 

Και τώρα σκαλίζω μανιωδώς το πρώτο μου αγιοβασιλάκι

με την βοήθεια τού βίντεο πού έχει μοιραστεί ο Mistersplinters στο youtube 😉

Learn to carve a Santa's face

Και τώρα που βρήκα κατάλληλο ξύλο και μαζεύω σιγά σιγά και τα καταλληλα εργαλεία δεν με βλέπω να ξεκολλάω εύκολα από αυτή την φυσική - ψυχοθεραπεία! 😉 😂 😂 😂 

Ζεστό παντοφλάκι στο τσάκα τσάκα 😉

Γειά σας, "σαν τα χιόνια" που φέτος εδώ στον Νότο ήταν ελάχιστα και κυρίως πάνω στο τοπικό Μοντ Μπλανκ (όχι το γλυκό 😋) 

Αυτός ο τίτλος αγαπημένοι μου, δεν περιγράφεται με λέξεις.

Ενα βιντεάκι λοιπόν, θα αναλάβει να εξηγήσει, πως φτιάχνουμε ενα ζεστό παντοφλάκι, μετατρέποντας σε χουχουλιάρικο, 

ενα καλοκαιρινό 

και με την βοήθεια ενος παλιού πουλόβερ 😉 

έτσι απλά!