Αυτές, που ο χρόνος απέδειξε ότι είναι διαχρονικές.
Πρίν μερικούς μήνες είχα γράψει σχετικά στο άλλο μου blog και γιά εύκολη αναζήτηση παραθέτω τον σχετικό σύνδεσμο
http://www.lifebookmarks.net/2013/03/Kopaneli.html
Ομως σήμερα ανακάλυψα μερικά πολύ αναλυτικά βίντεο στο youtube τα οποία μπορεί να μην σας κάνουν ξεφτέρια στο ΚΟΠΑΝΕΛΙ όμως θα σας βοηθήσουν να μη το φοβάστε. Δεν είναι, ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ, τόσο δύσκολο όσο αφήνει το όνομα να υποθέσετε ενώ παράλληλα οι δυνατότητές του και οι εφαρμογές του είναι άπειρες.
Γιά τους περίεργους λοιπόν αλλά και τους ενδιαφερόμενους παραθέτω 1-2 από τα βιντεάκια που ανακάλυψα
(μη σας τρομάξει η ξένη γλώσσα, καλίτερα κλείστε τον ήχο)
Ετσι λοιπόν κρεμάμε αρχικά τα εργαλεία μας.......
Και η πρόοδος φυσικά απαιτεί δίπλα σας ένα έμπειρο τεχνήτη που θα διαθέτει και την χάρη της μεταδοτικότητας. Με τη βοήθειά του και τη δική σας υπομονή μπορείτε να δημιουργήσετε αριστουργήματα.
Μικρό δείγμα ......
Αν ότι είδατε λοιπόν, σας μάγεψε κι αν ο δρόμος σας περνάει απ' το κέντρο της Αθήνας τότε είναι πολύ πολύ εύκολο να κατακτήσετε την μαγική αυτή τεχνική.
Στο κέντρο της Αθήνας, στη Δραγατσανίου βρίσκεται ο Σύλλογος "Χριστίνα" που ιδρύθηκε πριν αρκετά χρόνια από την αγάπη και την επιμονή της αγαπημένης μου δασκάλας κυρίας Χριστίνας Κουκουλάρη. Με τις πρώτες δροσούλες του φθινοπώρου ο Σύλλογος θα σας περιμένει και πάλι στη φιλόξενη αγκαλιά του.
Ολες οι πληροφορίες που θα χρειαστείτε βρίσκονται στην ιστοσελίδα που θα σας οδηγήσει ο σύνδεσμος αν πατήσετε στο παρακάτω λεύκωμα
http://www.kopaneli.gr/index.php?p=mathimata-dantelas |
Και ακόμα σας έχω ένα-δύο βιντεάκια πολύ φρέσκα που δείχνουν την φιλική ατμόσφαιρα μέσα στο σύλλογο
Σε όποιον λοιπόν αποφασίσει να ασχοληθεί με αυτή την ξεχωριστή τεχνική εύχομαι όμορφες εμπειρίες και μεγάλη επιτυχία!!!
Υπέροχα! Είναι όλα υπέροχα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοφία μου, περιμένω από Σεπτέμβρη να δω τα πρώτα σου βήματα στο χώρο!
ΔιαγραφήΜιλάμε για τέχνη...Οπως τέχνη είναι και η δική σου διάθεση και προσπάθεια να διασώσεις αυτή την τέχνη...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήH σοβαρή προσπάθεια γίνεται από άλλους ανθρώπους όπως η δασκάλα μου η κυρία Χριστίνα. Εγώ προσπαθώ να βοηθήσω γιατί αγαπώ την παράδοση και λυπάμαι όταν ομορφες τεχνικές σβύνουν.
ΔιαγραφήΑυτήν η τέχνη πάντα με μάγευε φιλενάδα..και αυτά ειναι πραγματικά...αριστουργήματα..κρίμα που η τέχνη αυτή χανεται σιγα σιγα...οταν θελει κανείς να μαθει...νομίζω θα τα καταφέρει... οταμ δύγουν και οπι γυναικες οι παλιες που το ξερουν ελάχιστες θα ειναι εκεινες που θα το συνεχίσπουν... ευτυχώς που υπάρχει τωρα το ιντερνετ και θα σωθούν πολλα πραγματα ..εστω και σαν αρχεία... φιλακια πολλα Τζιντζερουλα μου... υ.γ. Τι ωραία που μπορώ και σχολιάζω εδώ!!!! στο άλλο σου μπλοκ δυσκοΛευωμαι..χι.χιχ. το σπίρτο.....ΧΙ.ΧΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ εκεί που είσαι τις έχεις κοντά σου τις τεχνίτρες γιατί δεν μαθαίνεις?
ΔιαγραφήΚαταπληκτικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαιρούλα μου χαίρομαι πολύ που τιμάς και διαδίδεις ό,τι πανέμορφο και παραδοσιακό!
Φιλάκια πολλά, καλή Κυριακή!
Αυτό που θα ήθελα πάντα να κάνω αλλά ποτέ δεν κατάφερα είναι να διδάσκω όσα ξέρω γύρω από χειροτεχνίες. Δεν έτυχε αν και διαθέτω και αρκετές γνώσεις και αρκετή υπομονή. Η παράδοση κρατάει της ισορροπίες μέσα μας σε αυτές τις αυτοματοποιημένες εποχές. Το ξέρω γιατί ετσι εξισορροπώ κι εγώ.
ΔιαγραφήΓια όοοοοοολα αυτά, ένα καρδουλένιο βραβειάκι πρέπει να απονεμηθεί κι εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια στα μαγουλάκια!!!
Ευχαριστώ Μαιρούλα μου, τιμή γιά ένα τόσο νέο blog. Πρέπει να το κοιτάξω κι απ΄το σπίτι γιατί από εδώ δεν βλέπω το βραβειάκι στο blog σου γιά να το ... τσιμπίσω. Εχει και προυποθέσεις? Δηλαδή πρέπει να απαντήσω κι εγώ στα ερωτήματα? Ευχαριστώ πολύ πολύ και σου στέλνω πολλά φιλάκια.
Διαγραφή