Εγω πάντως είμαι ενθουσιασμένη με την πρόοδο......
Πέμπτη 29 Αυγούστου 2019
Παρασκευή 23 Αυγούστου 2019
Ενα παλατακι για την Tinker Bell #2 με ....παρεα
Το παλατακι χτιζεται, "χτιζει αραδα σπιτια ρωσικα ....."
(Βογιατζης στο Δεσποινις Διευθυντης" 😉 )
αλλα προεκυψε ενδιαμεσα κι αλλο μικρο-project.....
Ενα διακοσμητικο μπωλ απο πηλο που στεγνωνει μονος του στον αερα 😉
Συνεχιζεται.....
(Βογιατζης στο Δεσποινις Διευθυντης" 😉 )
αλλα προεκυψε ενδιαμεσα κι αλλο μικρο-project.....
Και το μικρο-project που λεγαμε, στεγνωνει για να βαφτει
Συνεχιζεται.....
Κυριακή 18 Αυγούστου 2019
Ενα παλατάκι για την Tinker Bell
Το αποφάσισα!
Αρχισα να συλλέγω τα υλικά και το project "Παλατάκι για την Τινκερ Μπελλ" αρχίζει να παιρνει σάρκα και οστά
Τα πρωτα δειλά βήματα
Κι ο τελικός στόχος
ίσως και με καποιες μικρες παραλλαγές
γιατι καμμία συνταγή δεν αφήνω απείραχτη 😉😁
Καλη έκβαση λοιπόν να χω!
Αρχισα να συλλέγω τα υλικά και το project "Παλατάκι για την Τινκερ Μπελλ" αρχίζει να παιρνει σάρκα και οστά
Τα πρωτα δειλά βήματα
Κι ο τελικός στόχος
ίσως και με καποιες μικρες παραλλαγές
γιατι καμμία συνταγή δεν αφήνω απείραχτη 😉😁
Καλη έκβαση λοιπόν να χω!
Παρασκευή 16 Αυγούστου 2019
Κυριακή 4 Αυγούστου 2019
Τάχω με τον Αύγουστο 😉
Τα'χω και του τα'χω μαζεμένα.
Δεν είναι για μένα ούτε χαρούμενος, ούτε ήρεμος μήνας. Δηλαδή σε σημείο που ευχαρίστως θα δεχόμουν να καταργηθεί απ τις ζωές μας έτσι ώστε να χουμε ένα ενδεκάμηνο έτος.
Και διόλου δεν με νοιάζει που μαζί του θα πάρει και τις γιορτές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς. Οταν μεγαλώνεις, γιατι μεγάλωσα πως να το κάνουμε, που θα πει έζησα 😉. Οταν μεγαλώνεις λοιπόν, τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά είναι γιορτινές μέρες (γιά τους άλλους) φορτωμένες με αναμνήσεις κι απουσίες (για σένα).
Θα με μαλώνει απο μέσα της η υπεραισιόδοξη φίλη μου γιατι αυτά τα λόγια μοιάζουν απαισιόδοξα. Δεν είναι Ρούλα μου. Αν όλοι είχαμε την ίδια ματιά προς όλα τα πράγματα, πόσο μονότονη κι ανούσια θα ταν η ζωή μας!
Αυτός λοιπόν ο άπονος και αλήτης Αύγουστος πέρα που τα προηγούμενα είκοσι-και χρόνια πήρε μαζί του σιγά σιγά αγαπημένες μου μορφές και ζεστές αγκαλιές, τώρα διαπιστώνω πως έχει καταντήσει ένας μπελάς.
Διαφωνείτε? Κι όμως!
Μένεις σε μεγαλούπολη? Τον Αύγουστο αδειάζει και δεν βρίσκεις συνήθως, ούτε ένα ταχυ(ή αργο-)φαγείο να γιατρέψεις την πείνα σου, αν μιά μέρα, που λέει ο λόγος, βαριέσαι να χύσεις του κόσμου το δρωτάρι μες στην κουζίνα πάνω από κατσαρόλες και ταψιά.
Αν πάλι είσαι τυχερός και ζείς σε τουριστικό θέρετρο (καλή ώρα) κοπιάζουν οι ορδές των "μπαφιασμένων" (αγαπημένη λέξη του μπαμπάκα μου, Αυγουστοχαμένος κι αυτός) από το άγχος του τσιμέντου και του 8ωρου και κατακλύζουν τους δρόμους, τις ταβέρνες, τις γωνιές όλες κι αρχίζεις να νοσταλγείς τον χειμώνα με την γαληνεμένη ησυχία του και την ανταριασμένη θάλασσα κάτω από γκρίζους ουρανούς.
Τώρα που σου "μιλώ" για να καταλάβεις, την σκέψη μου δεν την....ακούω καν.
Και δεν θα γκρινιάξω, όχι λέξη δεν θα πω, για τα μηχανάκια που ακριβώς κάτω απ το παράθυρό μου θα γκαζώσουν, ειδικά αυτά των ντελιβεράδων. Γιατι αυτά από την αρχή του θέρους βασανίζουν τ αυτάκια μου, σε σημείο που χω χάσει την μισή μου ακοή. Αλλά θα γκρινιάξω γιά τις μανούλες που ειδικά εδώ στο ......θέρετρο κρατάνε τα βλαστάρια τους ξύπνια αρκετές ώρες μετά τα μεσάνυχτα κι αυτά τσιρίζουν από νύστα και βαριεστημάρα.
Γι αυτό τρελλέ μου μήνα Αύγουστε, κάνε τι θα κάνεις και φεύγα να ηρεμήσουμε λίγο!
Καλές Διακοπές σε όσους περίμεναν τον τρελλοΑύγουστο για τις ξάπλες και τις βουτιές τους!
Δεν είναι για μένα ούτε χαρούμενος, ούτε ήρεμος μήνας. Δηλαδή σε σημείο που ευχαρίστως θα δεχόμουν να καταργηθεί απ τις ζωές μας έτσι ώστε να χουμε ένα ενδεκάμηνο έτος.
Και διόλου δεν με νοιάζει που μαζί του θα πάρει και τις γιορτές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς. Οταν μεγαλώνεις, γιατι μεγάλωσα πως να το κάνουμε, που θα πει έζησα 😉. Οταν μεγαλώνεις λοιπόν, τα Χριστούγεννα κι η Πρωτοχρονιά είναι γιορτινές μέρες (γιά τους άλλους) φορτωμένες με αναμνήσεις κι απουσίες (για σένα).
Θα με μαλώνει απο μέσα της η υπεραισιόδοξη φίλη μου γιατι αυτά τα λόγια μοιάζουν απαισιόδοξα. Δεν είναι Ρούλα μου. Αν όλοι είχαμε την ίδια ματιά προς όλα τα πράγματα, πόσο μονότονη κι ανούσια θα ταν η ζωή μας!
Αυτός λοιπόν ο άπονος και αλήτης Αύγουστος πέρα που τα προηγούμενα είκοσι-και χρόνια πήρε μαζί του σιγά σιγά αγαπημένες μου μορφές και ζεστές αγκαλιές, τώρα διαπιστώνω πως έχει καταντήσει ένας μπελάς.
Διαφωνείτε? Κι όμως!
Μένεις σε μεγαλούπολη? Τον Αύγουστο αδειάζει και δεν βρίσκεις συνήθως, ούτε ένα ταχυ(ή αργο-)φαγείο να γιατρέψεις την πείνα σου, αν μιά μέρα, που λέει ο λόγος, βαριέσαι να χύσεις του κόσμου το δρωτάρι μες στην κουζίνα πάνω από κατσαρόλες και ταψιά.
Αν πάλι είσαι τυχερός και ζείς σε τουριστικό θέρετρο (καλή ώρα) κοπιάζουν οι ορδές των "μπαφιασμένων" (αγαπημένη λέξη του μπαμπάκα μου, Αυγουστοχαμένος κι αυτός) από το άγχος του τσιμέντου και του 8ωρου και κατακλύζουν τους δρόμους, τις ταβέρνες, τις γωνιές όλες κι αρχίζεις να νοσταλγείς τον χειμώνα με την γαληνεμένη ησυχία του και την ανταριασμένη θάλασσα κάτω από γκρίζους ουρανούς.
Τώρα που σου "μιλώ" για να καταλάβεις, την σκέψη μου δεν την....ακούω καν.
Και δεν θα γκρινιάξω, όχι λέξη δεν θα πω, για τα μηχανάκια που ακριβώς κάτω απ το παράθυρό μου θα γκαζώσουν, ειδικά αυτά των ντελιβεράδων. Γιατι αυτά από την αρχή του θέρους βασανίζουν τ αυτάκια μου, σε σημείο που χω χάσει την μισή μου ακοή. Αλλά θα γκρινιάξω γιά τις μανούλες που ειδικά εδώ στο ......θέρετρο κρατάνε τα βλαστάρια τους ξύπνια αρκετές ώρες μετά τα μεσάνυχτα κι αυτά τσιρίζουν από νύστα και βαριεστημάρα.
Γι αυτό τρελλέ μου μήνα Αύγουστε, κάνε τι θα κάνεις και φεύγα να ηρεμήσουμε λίγο!
Καλές Διακοπές σε όσους περίμεναν τον τρελλοΑύγουστο για τις ξάπλες και τις βουτιές τους!
 |
| πηγη > https://blog.ideales.gr (δάνειο) |
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)